FİLM ÖNERİSİ: JAKE GİBİ BİR ÇOCUK
Günün, çağın yeni “normalleri”, hayatının olağanları vardır. Zaman kuşkusuz ki ileri doğru akar. Kimi zaman eskiye dönüş deniyor olsa da bu pek mümkün değildir. İleriden geriye dönüşte dahi, bir eşik aşılmış, dönüşüm yaşanmış; dönüşen ışığında “eski” yeniden şekillenmektedir…
Bahsetmeyeçalıştığım şey, insanlığın gelişimi; dün “tü kaka” dediğimiz şeyin, yarınlarda, belki yakın gelecekte artık “sorun olmaktan çıktığı”; hayatın içinde yeni “doğala” dönüştüğü.
Kuşkusuz ki birçok şey öyle kendiliğinden olmaz elbet. Tüm değişimlerin arkasında büyük mücadeleler, kimi zaman ölümler, ağır bir bedel ödenme süreci de vardır…
Alanlarda, sokaklarda kıran kırana savaşlar sonunda, görünürlük kazanmasıyla elde edilmekte; bazı insan olma temelli haklar, yeni gerçeklik halleri… Tıpkı LGBTİ+’ların varoluşvehakmücadelesi gibi.
TRANSLAR VARDIR!
Anne, baba ve 4 yaşındaki Jake’ten oluşan, Amerikalı çekirdek bir aile. Zeki, motor becerileri son derece güçlü, sanata yatkın bir çocuğa sahip ailemiz.
Ailede her şey son derece yolunda giderken, çocuklarına özel okul/kreş arayışlarında; aslında hayatın kendi içlerinde olduğu gibi “normal” olmadığı gerçekliğine toslarlar…
Pantolon giymeyen, silahlarla oynamayan, okulunda da “Pamuk Prenses” kıyafeti var diye kostüm dolabından ayrılmak istemeyen, dolaptan zorla çıkarılınca hırçınlaşan, agresifleşen, kendine atanan cinsiyet kalıplarıyla sorunları olan bir çocuktur Jake…
Yer yer de akranı olan erkek çocuklarının zorbalığıyla karşılaşmakta, çoğunlukla da haksızlığa uğrayan taraftır…
“Öğretmen: Aslında, oldukça şanslısınız! Jake gibi bir çocuğu, 20 sene önce yetiştirmek zorunda kalmadığınız için…
Anne: Jake gibi bir çocuktan kastınız nedir?”
AİLENİN YENİ GERÇEKLİĞİ KEŞFİ
Kendilerine son derece doğal gelen, çocuklarının olağan halleri, tavırları, giysi seçimleri başkalarınca, baskın hetero ağırlıklı dış dünyada, sorun teşkil etmektedir…
Cinsiyetlerin, cinsiyet rollerinin, “normalliğin” yeniden sorgulandığı; dahası çoğu kapılar yüzlerine kapanırken, bir yandan kendilerini sorguladıkları (kusurlu ebeveynlik), beri yandan da çocuklarına olan derin sevgileri ve onu korumaya çalışmalarıyla gelecek uzun yıllara doğru bir yolculuğun kapısı aralanmıştır…
TRANS ÇOCUK ÜZERİNE BİR ÖYKÜ
“A Kid Like Jake/Jake Gibi Bir Çocuk”, 2018 Amerikan yapımı, konusu itibariyle, oldukça yenilikçi de bir film.
Varlığını kabullensek de, inkarı da seçsek; transların, trans çocukların gerçekliği üzerine anne babaların, yeni çocuk sahibi olacak çiftlerin, tabii ki herkesin görmesi gereken film.
Limitlerinizi test ederken, ebeveynlerle empati kurabilmenizi, belki kendi anne babalığınızı, içlerinizde trans çocukları olan varsa; yalnız olmadıklarını pekiştirecekleri de bir film.
90 dakikalık, drama türündeki filmin baş rollerinde Claire Dannes, Jim Parsons, Octavia Spencer ve Leo James Davis’in (Jake) olduğu film, “Sundance Film Festivali” ile ilk kez izleyicisiyle buluşmuş.
Filmde bütün empatinizi anne baba üzerinde harcamayıp, trans çocuğa sahip olmak kadar; o yaşta bir çocuğun yaşadığı gerçeklik, belki Jake olmanın; bütün dünyanın size karşı olmasının nasıl olduğuna, hissettiklerine de yoğunlaşmanızı ümit ederim.
Translar kadar, trans çocuklar da vardır! Sanıldığının aksine, biz translar ileri yaşlarda cinsiyet seçmiyor; o gerçeklikle doğuyor, tüm getirileriyle ve de bu gerçeklikle çok küçük yaşlardan itibaren yaşamaya başlıyoruz…
Ve elbette, çoğumuz bu derece şanlı olamıyor, cinsiyet kimliğimizi olduğu gibi; ailelerimizi, içinde yaşayacağımız coğrafyayı da seçemiyoruz…
