YOKLUĞU VE ARDINDA BIRAKTIKLARIYLA: BOYSAN YAKAR

Zaman bazen uçuyor, kimi acılar ise daha dün gibi… Hele de yakın çevre, aile ve de dostlar için… 3 gün, 10 ay, 5 yıl…  Söylerken hem çok kolay, öte yandan da bir o kadar da zor.

Zaman kavramı söyleyene, yaşayana hele hele de yakın öznelere göre değişim gösteriyor. Söylerken de yaşarken de ifade ederken de. Kalbin zamanı, geride kalanın zamanı, acının zamanı… Hep başka başka eşiklere denk düşüyor…

Boysan’la Anılarım

Boysan’ı, Zeliş’i, Mert’i elim bir trafik kazasında yitirişimiz üzerinden 5 yıl geçmiş… Ardında kalan “Boysan’ın Evi”nde yapılırdı her sene anmaları. İçinde olduğumuz pandemi süreci sebebiyle, bu sene ne yazık ki öyle olamadı.

Sevgili Sema Yakar’ın elini tutup, gözlerine bakamadan, dostça kucaklayamadan Boysan ve arkadaşlarını anmak öyle zor ki…  Ahh, bu pandemi!

“Boysan’ın Evi” bu sene, online bir anma ile ‘Boysan’la, Zeliş’le, Mert’le Anılarım’ şeklindeki hashtagiyle özlemimizi, anılarımızı paylaşma fikrinden yola çıkmış.

Sevgi bâkidir! Anıları, sevgileri, özlemleri hep bizlerle. Ben de hem anımı paylaşmak hem de belki tanımayanlarınız varsa Boysan’ı anlatmak istiyorum. Yerel siyasete kattıkları üzerinden de; yokluğunun aile ve yakın çevre dışında neden hissedildiğine dair yazma ihtiyacı hissettim.

Tam tarihini hatırlayamıyorum. 2014 yerel seçimleri öncesine denk günlerdi. CHP Şişli ilçesi adına seçim çalışmaları yürütmekteymiş.

Komşumun davetiyle haberdar olmuştum. Söylenen gün ve saatte, ben de komşuma indim. Birkaç tane tanıdık trans kadın haricinde, evde 2 tane daha vardı.

Yerel siyasetin öneminden, oy verme gerekliliğinden, geliş sebeplerinden bahsettikleri giriş konuşması yapıldı. Konu iyi hoş fakat ben tam konsantre olamıyorum.

Siyaseti çok sevmesem de gündemi takip ederdim. Bu sebeple, az buçuk fikir sahibiyimdir de. Hoş, hâlen aynı durumdayım. Sevmemekle beraber, artık yazarlığın da getirisi daha da yakinen takip etme zorunluluğu…

Sohbet akıyor, arada soru cevap şeklinde ilerliyor da ben, kendimi tam veremiyorum. İki erkek var demiştim ya; ikisi de geymiş konuklarımızın.

Diğerinin gey olmasında sorun yoktu. Benlik sorun yoktu. İçlerinden 1.95 boylarında, oldukça yakışıklı, sakallı ve güzel yüzlü olan da gey olmak zorunda mıydı?

Evet, anladığınız gibi ben ‘Boysan’ın içine düşmekten’, kafamı konuya tam verememiştim. Gülmekte haklı sayılırsınız. Boysan’ı tanımıyorsanız, hiç karşılaşmadınızsa, gey olduğunu da bilmiyorsanız hayranlığımı, adamın ‘içine düşmemi’ anlayamayabilirsiniz. Esprili, konuya hakim oluşu, billur gibi sesi de etkendi tabii ki.

Artık üzerinden ne kadar süre geçtiyse, ‘ağzım açık’ dinlemekten komşumun uyarısıyla, hafif irkilmiş, hülyalardan yeryüzüne inmiştim. O, çok yakışıklı adam, geymiş gey. Hüsranımı anlatmam lüzumsuz… Biseksüel olsaydı bari!

2 sene önce, LGBTİQ+ Aile ve Yakınları üzerine, “Zoru Seçmek” temalı röportaj serimin ilk konuğuydu Sema Yakar. Söyleşim öncesinde, kendisine anlatıp, “Semoş’um, sana gelin gelemedim” diye, Boysan’ı yâd edip buruk da olsa, tatlı tatlı gülüşmüştük.

Siyasetçi Olarak Boysan

Seçim çalışması da yaptığı 2014 yılında Şişli Belediye Başkanlığı’nı CHP kazanmıştı. Boysan da açık kimlikli gey olarak, Hayri İnönü’nün yardımcılığı görevine seçilmişti.

Ülkemiz için, yerelde de olsa, açık kimlikli siyaset yapan ilk gey ve de LGBTİ+ birey olma özelliğine de sahiptir. Ani ölümüne kadar, yine ilklere imza atmayı da başardı, arkadaşım Boysan.

Şişli Belediyesi’nde, kendi projesi de olan “Eşitlik Birimi”nin kurulmasına öncülük etti. Bütün dezavantajlıların yanında, “LGBTİ+ Birimi” de 8 ana birim arasındadır.

Şişli Sağlık Müdürlüğü’ne bağlı “Boysan Yakar Gönüllü Test Danışmanlık Merkezi” adını taşıyan, anonim olarak HİV testi yaptırabileceğiniz projenin de öncüsüydü.

17 Mayıs “Homofobi ve Transfobi Karşıtlığı Günü”nde veya “Nefret Cinayetini Kurbanı Translar”a yönelik billboardlarla Şişli halkına yönelik bilinçlendirme ve/veya farkındalık çalışmaları, her ne kadar da ”Şişli Lgbti+lar Meclisi”nin olsa da kuşku götürmez ki, açık kimlikli bir geyin siyasette olmasıyla, önü açılan projelerden… “Şişli Lgbti+’lar Meclisi” aynı zamanda, dünyada da ilk olma özelliğine sahiptir.

LGBTİ+’lar İçin Boysan Yakar

İki genç geyin dostlukları, annelerini tanıştırmaları, farkında olmadan, bir değişime de yol açacaktı. Annelerin konuşabilecekleri kimselerinin olamayışı, aynı dili konuşabilenlere ihtiyaçla başlayan, haftada bir buluşmalar, içlerine başkaca ailelerin katılımıyla bugünlerde LGBTİQ+’ların Aileleri ve Yakınları adında, iki dernekten söz eder olduk. O iki gençten birisi, Boysan’dı.

Şimdilerde çoğu aile ve açılımın sürecinde olan LGBTİQ+lar için büyük bir boşluğu doldurmakta aile ve yakınları grupları. Başta ebeveynlerin yalnızlık duygusunu yok ederken, öte yandan da kendi geçmiş deneyimleriyle, bilinçlendirme çalışmaları da yapmaktalar.

“Benim Çocuğum Belgeseli” filmini de belki Boysan olmasa, aile ve yakınları derneği kurulmamış olsaydı, şu an izlemeyebilirdik. Sonuçta hepsi bir ihtiyaçtan, bir oluşumun temelleriyle doğdu.

Sevgili Can Candan hocama, ayrıca teşekkür ederim. Hem “Benim Çocuğum Belgeseli” için hem de arşivinden Boysan, Zeliş ve Mert’e ait fotoğraflarını bana açtığı için. Bir anektod daha: Belgesel filmin yönetmen yardımcısı, elbette Boysan’dı.

Kısacık hayatına bizler için ne ilkler ne renkler kattın. Yokluğun çokça hissediliyor. Bilinçle, kimi zamanda bilincinde olmadan attığın adımlarla, ne kadar çok kişinin hayatına dokunuyorsun.

Yine sensizliğin ağır bastığı, kâh gülerek, kâh içimiz buruk, Boysan’lı/Boysan’sız günleri göstermekte takvim… Coşkunla, neşenle, durmaksızın süren mücadelenle, iyi ki arkadaşım oldun, iyi ki de bu dünyadan geçtin…  Sevgiyle ve yüreklerde yaşa.

www.ladegaile.org (LADEQ Aili ve Yakınları Grubu iletişim)

www.benimcocugumbelgeseli.com (Benim Çocuğum Belgesel Filmi İçin)